PRZYJACIELE Olsztyńskiego Teatru Tańca
17 lutego 2020 - wyjazd na spektakl teatralno- taneczny “Bromance” do Iławskiego Centrum Kultury
17 lutego zorganizowaliśmy wyjazd dla przyjaciół Olsztyńskiego Teatru Tańca na spektakl teatralno- taneczny “Bromance” do Iławskiego Centrum Kultury.
Spektakl był współorganizowany przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach Programu Scena dla Tańca 2020, którego celem jest m.in. budowanie publiczności spektakli tańca, umożliwienie szerokiej publiczności regularnego dostępu do programu prezentacji wydarzeń artystycznych z dziedziny Tańca czy budowanie repertuaru zespołów i artystów tańca dzięki możliwości długofalowego planowania prezentacji spektakli.
Autorami spektaklu są Michał Przybyła i Dominik Więcek- tancerze Polskiego Teatru Tańca.
O spektaklu:
Podobno mężczyźni powinni pozostawać oddaleni od siebie fizycznie.
Podobno chłopcom i facetom nie wypada trzymać się za ręce.
Odradza się im delikatnego przytulania czy głaskania w miejscach publicznych.
Zakazuje całowania przy powitaniu.
Mężczyźni nie powinni okazywać emocji i pozostawać w bliskich, emocjonalnych i dotykowych kontaktach.
Podobno demonstrowanie uczuć przez mężczyzn powinno być relegowane z przestrzeni publicznej i prywatnej.
Podobno to nie przystoi.
To niemęskie.
Wyobrażenie o spektaklu „Bromance” pojawiło się od zainteresowania dyskursem wokół nowej koncepcji braterstwa. Idei sformułowanej przez Jane Ward i opisywanej w "Not Gay. Sex between Straight White Man”.
Spektakl jest próbą zmierzenia się ze stereotypem „prawdziwego mężczyzny” w celu ukazania wielu wariantów męskości, a co za tym idzie przekraczania granic stereotypu i ponownego definiowania tożsamości męskiej, widzianej w szerszym aspekcie i niewykluczającej postaw odbiegających od wyuczonej normy. Szukamy odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zostawić mężczyznom w przestrzeni publicznej nieformalne prawo do przejawów czułości czy sentymentalności, bez obawy o bycie posądzonym o śmieszność czy słuchanie krytycznych uwag o niemęskim zachowaniu.
W czasie procesu twórczego nad spektaklem wróciliśmy do naszych doświadczeń i wspomnień. Wypreparowaliśmy z pamięci, dyskursu, obserwacji materiał ruchowy związany z dotykiem, czułością, ale także przejawami emocjonalnej bliskości obecnymi pomiędzy mężczyznami w koleżeńskich relacjach. Zderzaliśmy ze sobą różne sceny, które pozwoliły nam przeprowadzić diagnozę nad męskimi sposobami kreowania bliskości emocjonalnej i intymności. Performerzy skupiają się na sytuacjach, w których w obawie przez wykluczeniem i przekroczeniem granic normatywności, mężczyźni wyrzekają się pewnych gestów i zachowań.
fot. Grzegorz Morawski
